Η πυρηνική ιατρική συμβάλλει στη διάγνωση του καρκίνου του μαστού με διάφορες τεχν ικές όπως είναι η σπιν8ηρομαστογραφία (ΣΜ). το ολόσωμο σπιν8ηρογράφημα των οστών, η τεχνική της αναζήτησης του φρουρού λεμφαδένα (ΦΛ). η τεχνική της σπιν8ηρογραφικής αναζήτησης των υποόατεωυ των οιστρογόνων και σωματοστατίνης, η εξέταση με την κάμερα ΡΕΤ και οι ίπ vitro τεχνικέςRIA και IRMA. Από τις παραπάνω τεχνικές η εξέταση με την κάμερα ΡΕΤ δεν είναι σήμερα δια8έσιμη στην Ελλάδα. Πρόσφατα ανακαλύφ8ηκε ο συμμεταφορέας νατρίου-ιωδίου ο οποίος σημαινόμενος με Ι-131 μπορεί να χρησιμοπο ιη8εί διαγνωστικώς στον καρκίνο του μαστού. Στο παρόν άρ8ρο, μετά από μια σύντομη επεξήγηση των πιο σημαντικών εν χρήσει όρων της πυρην ικής ιατρικής, ακολου8εί η περιγραφή και η αξιολόγηση των παραπάνω τεχνικών. Η ΣΜ παρουσιάζει ευαισ8ησία 91% και 95% για όγκους διαμέτρου 1-1.5 cm και άνω των 1.5 cm αντίστοιχα , πολύ μεγαλύτερη από εκείνη της συνή80υς μαστογραφίας με ακτίνες Χ. Το σύνη8ες ολόσωμο σπιν8ηρογράφημα των οστών είναι η μόνη τεχνική που μπορεί με μια εικόνα-εξέταση να διαγνώσει καρκινικές εστίες σε ολόκληρο το σκελετό. Η εξέταση για την αναζήτηση του ΦΛ παρουσιάζε ι ευαισ8ησία μέΧρι 97% με 8ετική και αρνητική προγνωστική αξία 100% και 96% αντίστοιχα. Οι τεχν ικές για το σπιν8ηρογράφημα των υποδοΧέων , την κάμερα ΡΕΤ και τις ίπ vitro εξετάσειςRIA και IRMA αξιολογούνται σύντομα. Υπογραμμίζεται ότι οι τεχνικές της ΣΜ και της αναζήτησης του ΦΛ μπορεί να συνδυαστούν ώστε να υποστηρίξουν , να 8έσουν αρχικά τη σωστή διάγνωση ή να διαφοροδιαγνώσουν μ ια αμφίβολη διάγνωση που τέ8ηκε με τη μαστογραφία ρουτίνας. Η τελευταία παραμένει η αρχική εξέταση ρουτίνας για το γενικό πλη8υσμό για τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.

Στο ενημερωτικό αυτό άρ8ρο γΊVεται περιληπτική αναφορά γύρω από τη χειρουργική εκπαίδευση και, στη συνέχεια , αναλύονται τα ισΧύοντα στις ανεπτυγμένες ιατρικά χώρες για την εξειδίκευση, είτε αυτή αφορά στη χειρουργική επιμέρους οργάνων , είτε αφορά σε νέες τεχνικές εκτέλεσης χειρουργικών επεμβάσεων . Επ' ευκαιρία , εκφράζονται ορισμένες σκέΥ εις για πι8ανές μελλοντικές μεταλλάξ εις της Γενικής Χειρουργικής με τη βοή8εια της εφαρμοσμένης μοντέρνας βιοϊατρικής τεχνολογίας και , ταυτόχρονα , πι8ανολογείται η εφαρμογή τηλεχειρουργικής ή/και ρομποτικής χειρουργικής .

Ο Th.Bίllroth υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους χειρουργούς . Γεννή8ηκε mις 26 Απριλίου 1829, mo Μπέργκεν,mo νησί Ρούγκεν, της Γερμανίας. Σαν νέος υπήρξε εξαίρετος μουσικός και επι8υμούσε να ακολου8ήσει την καρριέρα του μουσικού. Η μητέρα του όμως τον παρότρυνε να σπουδάσει γιατρός. Τελείωσε γιατρός το 1852, φοιτώντας mo ΓΙCΡεϊφσβάλτ, το Γκέτιγκεν και το Βερολίνο. Μετά τις σπουδές του διορίσ8ηκεβοη8ός οτηυ χειρουργική κλινική του Κα8ηΥητή Λάγκενμπεργκmo Βερολίνο.Εκείνο τον καιρό άρχιζε η αναγέννηση της Χειρουργικήςσαν ειδικότηταςτης Ιατρικής, γεγονός που οφείλονταν οτηυ εφεύρεση της γενικής αναισ8ησίας. Το 1860 ο Bίllroth διορίσ8ηκε Κα8ηΥητής Χειρουργικής στη Ζυρίχη. Κατά την διάρκεια της επταετούς παραμονής του εκεί δημοσίευσε πολλές εργασίες. Σπουδαιότερη ήταν αυτή που αφορούσε την πορεία του τραύματος. Ηταν από τους πρώτους που απέδειξε ότι η τακτική θερμομέτρηση του ασθενή αποτελεί δείκτη της πορείας μιάς φλεγμονώδους εξεργασίας στη χειρουργική. Δημοσίευσε επίσης μια μνημειώδη εργασία με 8έμα : 'Ή Γερμανική Χειρουργική Παθολογία και Θεραπευτική'. Ο Bίllroth μετακινήθηκε οτη Βιέννη το 1867. Εγινε διάσημος σαν χειρουργός τόσο από τις ικανότητές του, όσο και από τις εγχε ιρ ήσε ις του στο οτομάτι. Το 1881 μία γυναίκα ασθενής που υπέφερε από 'εσωτερ ι κή απόφραξη , βρέθηκε κατά την εγχείρηση να πάσχει από καρκίνο του οτομώωυ , Ο Bίllroth αφαίρεσε τον όγκο μαζί με τμήμα του οτομώωυ και αναmόμωσε το κολόβωμα του οτομώωυ με το δωδεκαδάκτυλο με ράμματα. Η συνέχεια του γαmρεντερικού σωλήνα αποκαταmάθηκε, η εγχείρηση πέτυχε και η ασθενής επέζησε. Η επέμβαση ήταν καθοριmική για την εξέλιξη της χειρουργικής της κοιλίας. Ο Billroth εφάρμοσε την μοντέρνα αντίληΥη να γράφονται λεπτομερείς περιγραφές των εγχειρήσεων , όπως επισης, η θνητότητα, οι επmλοκές και η πενταετής παρακολού8ηση του ασθενή. Σε όλη την διάρκεια της ζωής του ο Billroth δεν έπαυσε να είναι ένας εξαίρετος μουσικός. Υπήρξε φίλος του φημισμένου Γερμανού μουσικού J.Brαhms. Πέθανε mrz Αμπαζία της Αδριατικής mις 6 Φεβρουαρίου 1894.

Η κα8ι έρωση της λαπαροσκοπικής χολοκυστ εκτομής (Μ) και τελευταία η εφαρμογή της λαπα ροσκοπικής διερ ε ύνησης και κά8αρσης του χοληδόχου πόρου (ΛΔΧΠ), επέφεραν αλλαγ ές στη φιλοσοφία και τον τρόπο αντιμ ετώπισης της ταυτ όχρονης λι8ίασης χοληδόχου κύστης (ΛΧΚ) και χοληδόχου πόρου (ΧΠ) . Η 8 εραπ ευτική στρατηγική πο υ 8α επιλ εγεί σε αυτή την ομάδα ασ8 ενών , απο τελεί πρ όβλημα πο υ , με προ ϋπο 8 έσε ις , μπορ εί σήμερα να επιλ υ8ε ί, με συν δυασμ ό τ ης Εν δοσκοπικής Παλιν δρόμησης Χολαγγ ειοπαγκρ εατογραφίας (ERCP) - Ενδοσκοπικής ΣφιγΚΤτΖροτομής (ΕΣΦ) και τεχν ικών τ ης λαπαροσκοπικής χε ιρο υργι κής. Στις προϋπ08 έσε ις αυ τές αναμφ ισβήτητα συμπεριλαμβάνεται και η δυνατότητα χρήσης σύγχρονων διαγνωστ ι κών με8όδων προ ή διεγχειρητικής διάγνωσης (MRCP, EUS, CT-3D), σε συνδυασμό με κατάλληλη υποδομή και εμπε ιρ ία τ ης 8εραΠΕVΤΙKής ομάδας στη λαπαροοκοπ ι κη χειρουργική και επεμβατι κή ενδοσκόπ ηση των χοληφόρων. Στο εν ημερωτικό αυ τό άρ8ρο επανεκτιμάται η 8έση της ΕRCΡ-ΕΣΦ στην εποχή τ ης λαπαροσκοπ ικής χε ιρουρ γικής των χοληφόρων, κα8ώς και η αξία της λαπαροσκοπικής διεγχε ιρητικής χολαγγε ιο γραφ ίας (ΛΔΧ) . Επιπλέον , αναλ ύον ται οι ενδείξε ις, τα πλεονεκτήματα και ανασκοπούνται τα αποτελέσματα των στρατηγι κών : α) των «δύο σταδίωvιι (προεγχειρητική ή μετεγχειρητική της Μ, ΕRCΡ-ΕΣΦ και κά8αρση του πόρου) και β) το υ «ενός σταδίου(λαπαροσκοπική διερεύνηση και κά8αρση ή ΕRCΡ-ΕΣΦ και κά8αρση το υ ΧΓ, στην ίδια συνεδρία με τη Μ). Ιδιαίτερα δίδεται έμφαση στα πλεονεκτήματα αυτής της «ενός σταδίου τα κτ ι κηο, που με τ ην προϋπό8εση της βέβαιας λι8ίασης του ΧΠ, επ ιτ υ γναυε ι περ ιορ ισμό των περιττών ERCP και κατά συνέπεια του κόστους και των συνοδών επ ιπλο κών αφού Μ και κά8αρση το υ χπ επ ιτ ιηοαίυετα ι σε μία επέμβαση. Εκλεκτική μετά τ η Μ, ERCP και ΕΣΦ ε ίvαι ένδε ιξη: α) επ ί υπάρξεως στο χπ μονήρους λί80υ < 5 mm σε ασ8ενείς > 65 ετών και ΛΔΧ με καλή ροή το υ σκιαστικού στο δωδεκαδάχτ υλο και β) σε χε ιρο υρ γικά κέντρα όπου δεν υπάρχει εξοπλ ισμός και εμπε ιρ ία στη λαπαροσκοπ ι κή διάγνωση και 8εραπε ία της λι8 ίασης το υ ΧΠ, με την προϋπό8εση της παρουσίας αξιόπιστης ευόοσκοπ ι κηο ομάδα ς.

Οι φλεγμονώδεις πα8ήσεις του εντέρου χαρακτηρίζονται από τη συσσώρευση των κοκκιοκιπτάρων και μονοκυττάρων / μακροφάγων λευκών αιμοσφαιρίων στο Χώρο της φλεγμονής. Τα αποτελέσματα της μέχρι σήμερα πειραματικής και κλινικής έρευνας ενισΧύουν την υπό8εση ότι, η ενεργοποίηση των κυττάρων της φλεγμονής προηγείται της απελευ8έρωσης πρωτεολυτικών ενζύμων και της παραγωγής τοξικών μεταβολιτών του οξυγόνου. Η χορήγηση ορισμένων αντιοξειδωτικών ουσιών σε ποικίλα πειραματικά πρωτόκολλα πρόκλησης εντερικής φλεγμονής απέδωσε σημαντική προστασία στο υπό μελέτη όργανο. Ο αρι8μός των κλινικών μελετών στις οποίες εφαρμόσ8ηκε αντιοξειδωτική αγωγή, παρά τα εν8αρρυντι κά αποτελέσματά τους. είναι σχετικά ασήμαντος. Η σημασία του ρόλου των τοξικών μεταβολιτών του οξυγόνου στην παάογευεια της φλεγμονώδους εντεροπά8ε ιας υπογραμμίζεται παντού από το ικανοποιητικό αποτέλεσμα το οπο ίο απέδωσε η χορήγηση των σαλικυλικών ενώσεων των οποίων η αντιοξειδωτική ικανότητα είνα ι γνωστή από καιρό .

Το φαινόμενο μτι επαναφοράς ττις ροής και τι βλάβτι μετά από ισχα ιμία και επαναιμάτωστι έχουν περιγραφεί σε πολλά όργανα όπως οτηυ καρδιά, το ήπαρ και τους νεφρούς. Παρόλα αυτά οι μτιχαν ισμο ί που ευ8ύνονται για ττι δτιμιουργία του φαινομένου παραμένουν ασαφείς. Σκοπός ττις μελέττις είναι τι ανεύρεστι του ρόλου των ουδεΤεΡοφίλων σττι δτιμιουργία του φαινομένο υ , κα8ώς και σττι βλάβτι του ήπατος επίμυων κατά ττιν επανα ιμάτωστι μετά από ισχαιμία διαφορετικής χρονικής διάρκε ιας. Γινόταν προσδιορισμός ττις μυελοϋπεροξειδάστις (ΜΡΟ) ως δείκτου των ευερ γοπο ιημευωυ ουδεΤεΡοφίλων και ελέγχεται τι ύπαρξτι ή μτι παγιδευμένων ουδετερόφιλων μέσα στα κολπώδτι τριχοειδή. Παράλλτιλα προσδιορίζονται τα ένζυμα L.D.H. και S.G.P.T. ως δείκτες παρεγχυ ματικής τιπατικής βλάβτις. Από τα 50 πε ιραματόζωα, τα 10 απετέλεσαν μάρτυ ρες, χωρίς πρόκλτιστι τιπατικής ισχαιμίας. Τα 10 υποβλή8τικαν σε τιπατική ισχαιμία 30 ', ενώ άλλα 10 σε τιπατική ισχαιμία 60', Σε δύο ακόμτι ομάδες από 10 πειραματόζωα τι κά8ε μία , αυτά υποβλή8 τικαν οτηυ μεν πρώττι σε ισχαιμία 30' και επαναιμάτωστι60 ', οτηυ δε δεύτεΡΤΙ σε ισχαιμία 60'και επαυα ιματωοη 60', Τα αποτελέσματα ττις μελέττις έδειξαν στιμαντική άνοδο έως και διπλασιασμό ττις τιμής ττις ΜΡΟ στο τέλος ττις ιατατμίας, παγίδευστι έως και 8(JJ!o των ουδεΤεΡοφίλων στα κολπώδτι τριχοειδή και στατιστικά οημαυ τικη άνοδο των τιμών ττις SGPT και ττις LDH κατά ττιν επαυαιμάτωοη, Η επαυα ιμάτωοη προκαλεί μεγαλύτεΡΤΙ σε έκταστι βλάβτι του ηπατικού παρεγχύματος από ότι μόνον τι ισχαιμία του. Η ενεΡγοποίτιστι των ουδεΤεΡοφίλωνείναι εντονότεΡΤΙ κατά το τέλος ττις ισχαιμίας και τι μετανάστευσή τους οδτιγεί οτηυ απόφραξτι των τριχοειδών στον επαναιματούμενοιστό παρατείνοντας ακόμτι περισσότερο ττιν ισχαιμία του οργάνου.

Σιωπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας της διαδερμικής αγγειοπλαστικής της έσω καρωτίδας με χρήση stent σε ασθενείς με στενώσεις λόγω αθηρωμάτωσης. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους επιλέΧθηκε μία ομάδα 34 ασθενών με στένωση της έσω καρωτίδας με οτώω την διαδερμική αγγειοπλαστική. Όλοι οι ασθενείς είχαν ιστορικό στεφανιαίας νόσου ή σοβαρής χρόνιας αναπνευστικήςανεπάρκειας.Η τεχνική περιελάμβανετην υπό τοπική αναισθησία παρακέντησητης μηριαίας αρτηρίας, εισαγωγή οδηγού καθετήρα 7F, εκλεκτικό καθετηριασμό της κοινής καρωτίδας, προώθηση οδηγού σύρματος Ο. Ο14 ' στην έσω καρωτίδα , και έκπτυξη stent προφορτωμένουσε μπαλόνι (ACS, Ultra Guidant@). Σε 31 περιπτώσεις ήταν εφικτή η διαδερμική προσπέλαση της καρωτίδας και η επιτυχής διόρθωση της στένωσης μετά την έκπτυξη του stent. Σε μία περίπτωση η επέμβαση διακόπηκε επειδή ο ασθενής εμφάνισε υπερτασική κρίση και ισχαιμία του μυοκαρδίου, σε έναν ασθενή δεν επιτεύΧθηκε καθετηριασμός της αριστερής κοινής καρωτίδας και σε μια περίπτωση δεν έγινε η αγγειοπλαστική λόγω σημαντικής ελίκωσης και επιμήκυνσης της έσω καρωτίδας. Ένας ασθενής χρειάστηκε να διασωληνωθεί διεγχειρητικά λόγω σύγχυσης κατά την διάρκεια της επέμβασης και εμφάνισε άμεσα μετεγχειρητικά ημιπάρεση μικρής διάρκειας που υποΧώρησε πλήρως. Κανένας άλ/ος ασθενής δεν εμφάνισε μόνιμη ή παροδική νευρολογική σημειολογία σύστοιχα με την πλευρά της βλάβης που διορθώθηκε και για χρόνο παρακολούθησης από 2 έως 16 μήνες. Δεν παρατηρήθηκε κανένας θάνατος. Συμπερασματικά η διαδερμική αγγειοπλαστική της έσω καρωτίδας με τοποθέτηση stent αποτελεί ασφαλή μέθοδο διόρθωσης των στενώσεων της έσω καρωτίδας με στώω την πρόληΥη του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου σε επιλεγμένες περιπτώσεις ασθενών.

Η αναδρομική αυτή εργασία μελετά τα αποτελέσματα από τφ αντιμετώπιση (συ ν τηρ ητι κή ή χειρουργική) 25 ασ8ενών, από ένα σύνολο 562, που νοσηλεύτηκαν με αποφρακτικό ειλεό στη Β' Χειρουργική Κλινική του Α.π.Θ στη διάρκεια μιας οκταετίας (1990-1997), από αίτια που , σύμφωνα και με τη β ιβλιογραφία, 8εωρούνται σπάνια (Υευδοαπόφραξη του εντέρου , εγκολεασμός, συστροφή, ειλεός εκ χολολί80υ και άλλα) ή τουλάχιστο λιγότερο συχνά από τα συνή8η αίτια του αποφρακτικού ειλεού. Σκοπός της εργασίας ήταν να συγκρίνει τα αποτελέσματα αυτά προς εκείνα των υπολοίπων ασ8ενών του συνόλου, στους οποίους η απόφραξη οφείλετο σε συνή8η αίτια (συμφύσεις, περιεσφιγμένες κήλες, καρκίνος του παχέος εντέρου) , με κύριες παραμέτρους το είδος της επέμβασης, το χρόνο που αυτή εκτελεοδηκε, τις επιπλοκές και τη μετεγχειρητική νοσηρότητα και 8νητότητα των ασ8ενών . Από τα αποτελέσματα συμπεραίνεται ότι: α} η εντερική απόφραξη από σπάνια αίτια αφορά στο 4.3% του συνόλου των εντερικών αποφράξεων β} οι ασ8ενείς με εντερική απόφραξη από σπάνια αίτια, σε σχέση με αυτούς που η απόφραξη οφείλεται σε συνή8η αίτια, αντιμετωπίζονται χειρουργικά με σημαντική κα8υστέρηση (πέραν των 48 ωρών], σε ικανό ποσοστό (40% προς 18%, ρ< 0,05) και γ} η νοσηρότητα και η 8νητότητα των ασ8ενών αυτών βαρύνεται σε υΥηλότεΡΟ ποσοστό από τη νοσηρότητα και τη 8νητότητα των ασ8ενών στους οποίους η απόφραξη οφείλεται σε συνή8η αίτια (35% προς 14%, ρ<0,05 και 10 % προς 4.4%, ρ< 0.05, αντίστοιχα).

Η ενδαγγ ε ιακή απ οκατάσταση του ανε υρ ύσματος της κοιλιακής αορτής είν αι μια σχετικά νέα μέ80δο ς, πο υ εφαρμόζετα ι με επ ιτιυι α στην πλειονότητα των περιπτώσ εων πο υ επιλέγονται. Αναφέρ ονται όμως και περιπτώσεις καταστροφικών επιπλοκών της με8όδου, οι οποίες χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και μελέτης. Παρουσιάζουμε την περίπτωση ρήξης ανευρύσματος κοιλιακής αορτής σε γυναίκα 74 ετών , η οποία είχε υποβλη8εί σε επέμβαση ενδαγγειακής αντιμετώπισης του ανευρύσματός της 4 χρόνια πριν . Η ρήξη εκδηλώ8ηκε με αιφνίδια οσφυαλγία και σημεία υποογκαιμικής καταπληξίας. Η διάγνωση τεκμτΖριώ8ηκε με αξονική τομογραφία κοιλίας . Η χειρουργική αντιμετώπιση έγινε με αριστερή οπισ80περιτοναϊκή προσπέλαση, ταχύ αποκλεισμό της αορτής , αφαίρεση της υπάρχουσας ενδοπρό8εσης και τοπ08έτηση αορτο-λαγόνιας διχαλωτής πρό8εσης. Η μετεγχειρητική πορεία υπήρξε ομαλή.

Γάγγραινα Foumier ονομάζεται rι εκτεταμευη νεκρωτική φλεγμονή του περινέου και των έξω γευυητικωυ οργάνων, από μικτή λoίμωξrι αερόβιων και αναερόβιων μικροβίων, που χαραKτrιρίζεταιαπό νεκρωτική αγγειίτιδα και έχει τάσrι επέKτασrις στα γύρω μυϊκά διαμερίσματα. Πρόκειται για οξεία και βαριά φλεγμονή που εμφανίζει υyrιλή νoσrιρότrιτα και 8νrιτότrιτα. Παρουσιάζεταιασ8ενής rιλΙKίας 61 ετών ο οποίος είχε υπoβλrι8εί, προ 5ετίας περίπου , σε κοιλιοπερινεϊκή εκτομη και μόνιμrι κολοστομία για καρκίνωμα του ορ80ύ. Προ διμήνου , ο ασ8ενής παρουσίασε αδυναμία , καταβολή, ανορεξία και μέτρια πυρετική Kίνrισrι (37,5° έως 37, 7°Cj και στο περίνεο εμφαυϊοτηκαυ πολλαπλά στόμια συριγγωδών πόρων με έξοδο ιχωρώδους δύσοσμου υγρού. Αμφότερα τα κάτω άκρα ήταν εξoιδrιμένα και επώδυνα και ο ασ8ενής δεν μπορούσε να στα8εί όρ8ιος ή/και να βαδίσει. Κατά τrιν yrιλάφrισrι των άκρων παρατrιρή8rιKε ευαιοδησϊα και κριγμός. Διαυουτηκαυ όλα τα μυϊκά διαμερίσματα αμφοτέρων των κάτω άκρων και διενεργή8rιKε εκτεταμένος χειρουργικός κα8αρισμός. Διαπιστωδηκε επικοινωνία , διά μέσου συριγγωδών πόρων, των μυϊκών διαμερισμάτων του μrιρoύ προς τηυ ελάσσονα πύελο . Eλήφ8rισαν δείγματα πυώδους υλικού προς καλλιέργεια από διάφορες περιοχές και χoρrιγή8rιKε στον ασ8ενή τριπλή αντιβίωσrι (πενΙKιλίνrι 4rις γενεάς, αμινOγλυKOσίδrι και μετρoνιδαζόλrιj. Στrι συνέχεια , rι πευικιλϊυη αυτικαταστάόηκε με ιμιπενέμrι. Ο χειρουργικός κα8αρισμός συνεχίστrιKε σε κά8ε αλλαγή των τραυμάτων. Στηυ πορεία τrις νόσου , ΠΡOστέ8rιKε στην αγωγή με8υλπρεδνιζολόνrι για τον έλεγχο τrις αγγειίτιδας και τrιν αποτροπή του επαπειλούμενου οηπτικο» shock. Όταν επιτεύχ8rιKε πλήprις έλεγχος τrις φλεγμονής και άρχισε rι βα8μιαία κοκκίωση των τραυματικών επιφανειών , προγραμματϊστηκε αποκατάσταση των δερματικών ελλειμμάτων με δερματικά μοσχεύματα μερικού πάχους.

Η στένωση της υποκλειδίου αρτrzρίας και το σύνδρομο υποκλοπής της υποκλειδίου αρτrzρίας. αντιμετωπίζονται συνήθως με καρωτιόο-υποκλεϊόια παράκαμΥη. Παρουσιάζουμε την περίπτωση άνδρα 68 ετών με στένωση στην έκφυση της δεξιάς υποκλειδίου αρτrzρίας. που αντιμετωπίσθηκε επιτυΧώς με διατομή της υποκλειδίου αρτrzρίας και αναστόμωση αυτής τελικο-πλαγίως με τη δεξιά κοινή καρωτίδα. Η ανάνηΥη και μετεγχειρητική πορεία του ασθενή ήταν ομαλή και το αποτέλεσμα ιδιαίτερα ικανοποιητικό .

Τα μεμονωμένα ανευρ ύσματα των λαγονίων αρτηριών ε ίναι σπάνια, η διάγνωσή τους είναι δύοκολη λόγω της εν τόπ ισής τους στην πύελο ενώ συχνά προκαλούν συμπτωματολογία λό γω π ίεσης των πα ρακείμενων οργάνων. Η κλασική αντιμετώπιση των ανευρυσμάτων περιλαμβάνει ανοιχτή επέμβαση με παρασκευή του ανευρύσματος και αποκατάσταση της κυκλοφορίας με παρεμβολή συν8ετικής πρό8εσης, Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται με επιτιυαα η ενόαγγειακη τοποάετηοη ενδοαυλικών ναρ8ήκων επενδυμένων με μόσχευμα (stent-grajt) εντός των ανευρύσματος ώστε να αποκλειστεί το ανεύρυσμα από την κυκλοφορία . Πλεονεκτήματα της με8όδου ε ίναι η αποφυγή της λαπαροτομίας και της αναισ8ησίας, ο μικρός χρόνος υοσηλείας και η πρώιμη κινητοποίηση του ασ8ενούς. Περιγράφεται περίπτωση ασ8ενούς με μεμονωμένο ανεύρυσμα της αριστερής λαγονίου αρτηρίας που αντιμετωπίσ8ηκε επιτυχώς διαδερμικά με παρακέντηση της μηριαίας αρτηρίας και υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο τοπ08έτηση παλίνδρομα εντός του ανευρύσματος αυτοδιατεινόμενης πρό8εσης.