Περιεχομενα


Τόμος 6, Τεύχος 2
Απρίλιος - Ιούνιος 2001


Ενημερωτικά άρθρα
73Η κυψελιδική εχινοκοκκίαση του ήπατος
Ν. Τζιρής
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Η ιωyελιδΙKrι εχινο κο κκ ίαση του rιπαΤOς (ΚΕΗ) ε ίνα ι παρασιτικη νόσος, σπάνια στη Χώρα μας, που οφείλετα ι στην ενδOηπ αΤΙ Krι εγκατάσταση και εξέλ ιξη του παρασίτου Echinococcus multilocularis. Συνιστά μία ιδιόμορφη πά8ηση, αφού πρόκειται για Kαλorι8η νόσο με βΙOλOγΙKrι συμπεριφορά KαKOrι8ειας (διrι8ηση, μεταστάσεις). Στο ενημερωτικό αυτό άρ8ρο, γίνεται προσπά8εια αξιολόγησης της νόσου , σύμφωνα με τα δεδομένα της πρόσφατης διε8νούς βιβλιογραφίας και επισημαίνεται η υyrιλrι της 8νητότητα. Περιγράφεται η α ιτιοπαδογευεια της ΚΕΗ, η άτυπη κλΙVΙKrι της ε ικόνα και αναφέρονται όλες οι σύγχρονες απόΥεις εργαστηριαKrις διερεύνησης, αφενός με τις ορολογικές εξετάσεις που περιλαμβάνουν: α) τη δοκιμασία έμμεσης αιμοσυγκόλλησης, β) την ανοσοηλεκιροφόρησηκαι διπλrι διάχυση της ζώνης 5 (DD5) και γ) τη δοκιμασία ELISA, και αφετέρου με τις απεικονιστικές με8όδους: α) το υπερηχογράφημα, β) την αξOνΙKrι τομογραφία και γ) τον μαγνητικό συντονισμό. Τα τελευταία χρόνια, η τυπ ι κή rι άτυπη μεΡ ΙKrι ηπατεKΤOμrι έχουν δώσει ικανοπο ιητικά αποτελέσματα στη 8εραπευΤΙKrι αντιμετώπιση της νόσου, ενώ η χημειο8εραπεία με τις βενζιμιδαζόλες εφαρμόζεται επ ι ατελούς XεΙΡOυργΙKrις εKΤOμrις rι υΠOΤΡOπrις της νόσου .
79Παραθυρεοειδικό καρκίνωμα επί ασθενών με δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό
A. Aηδονόπουλος
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Η ανάπτυξη καρκινώματος στους υΠεΡπλαστικούς παρα{Jυρeoειδείς αδένες επί δeυΤεΡοπα{Jούς υΠεΡπαρα{Jυρεοειδισμού (ΔΥΠ), σε ασ{Jενείς με τελικό στάδιο χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας (ΧΝΑ), ε{Jεωρείτο αδιανόψη μέΧρι προ ολίγων ετών, αφού δεν υπήρχ ε αιτιολογική σΧέση μεταξύ των δύο πα{Jήσεων . Ωστόσο , ο συνεχιζόμενος χρόνιος εΡε{Jισμός που προκαλεί την υπερπλασία είναι δυνατό να οδηγήσει σε καρκινογένεση και, στη διε{Jνή βιβλιογραφία, έχουν ανακοιυωδ εϊ 13 τέτοιες περιπτώσεις ασ{Jενών. Το γεγονός αποδίδεται στη μεγάλη παράταση της επιβίωσης των παανουτωυ από ΧΝΑ, Χάρη στην αιμοκαόαροη. Στην ομάδα των 59 ασ{Jενών της Κλινικής μας με ΧΝΑ και ΔΥΠ που υποβλή{Jηκαν σε ολική παρα{Jυρεοειδεκτομή και αυτομεταμοωτυοη, από τον Ιανουάριο 1973 μέΧρι τον Ιούνιο 2000, δεν παραΤτΖρή{Jηκε παρα{Jυρeoειδικό καρκίνωμα.

Ερευνητικές εργασίες
82Καρκίνος στομάχου στους ηλικιωμένους
A. A. Tέντες , Σ. Mαρκακίδης , Χ. Καρανικιώτης
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Σκοπός τ τις εργασίας είναι τι δΙεΡεύντιστι των πιθανών διαφορών, που παραττιρο ύν ται σττι θεραπεία και πρόΥνωστι του καρκίνου του στομάχο υ , μεταξύ ηλικιωμευωυ και νέων ασθενών. Σ υγκρί{)τικαν αναδρομικά ως προς ττι μακρά επιβ ίωστι, ττι υοοοκομειακη θνqτότqτα και ττι νoσTIPότqτα , δύο ομάδες ασθενών , πο υ αντιμετωπίσδηκαυ από το 1987-1998. Trιv ομάδα Α (88 ασθενείς) αποτέλεσαν οι τιλικίας =<70 ετών και ττιν ομάδα Β (71 ασθενείς) οι τιλικίας >70 ετών. Οι δύο ομάδες rιταν συγκρίσιμες ως προς το φύλο, τα συμπτώματα, ττιν αυατομικη ευτοπιοη του όγκου, το είδος ττις επέμβαστις, το στάδιο ττις νόσου, τις ταξινOμrισεις Lαuren και Ming, το βαθμό διαφοροποίτιστις του νεοπλάσματος, τον υπολειμματικό όγκο, ττι νοστιρόττιτα και τις υποτροπές ττις νόσου (ρ>0.05). Στηυ ομάδα Β, οι ασθενείς KαKrις φυσΙKrις κατάστασηο , rιταν περισσότεροι , αλλά , rιταν λιγότεροι αυτοί που έλαβαν συμπληρωματικη χτιμειοθεΡαπεία (ρ<0.05) . Στηυ ομάδα Α, οι ριζικές επεμβάσεις rιταν πιο συχνές και τι υοσοκομειακη θνqτότqτα μικρότερτι (ρ<0.05) , αλλά τι υοοηρότqτα rιταν παρόμοια ττις ομάδας Β. Η 5-ετrις επιβίωστι ττις ομάδας Α rιταν 28% και ττις Β, 25% (ρ>0.05) . Η OλΙKrι γαστρεKΤOμrι δεν βρέθτικε να επτιρεάζει ττι θνqτότqτα και ττιν 5 -ετrι επιβίωστι ττις ομάδας Β (ρ>0.05) . Οι ασθενείς μεγάλτις τιλικίας έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να KαταλrιξOυν οτηυ άμεστι μετεγxεψqτΙKrι περίοδο , μετά από επεμβάσεις στομάχου για καρκίνο, διότι τι φυσΙKrι τους κατάσταση είναι βεβαρτιμέντι. Το ε ίδος ττις επέμβαστις δεν επ τιρεάζε ι ούτε ττιν άμεστι ούτε ττι μακρά επιβίωσrι τους και μπορούν ασφαλώς να υποβάλλονται σε μεγάλες επεμβάσε ι ς.
88Περιληκυθικά νεοπλάσματα. Ανάλυση 102 περιπτώσεων
K. Mηλιάς , O. Γαμβρός , Σ. Παπαβραμίδης , Δ. Aποστολίδης , H. Oρφανάκος
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
ΣπιΙ) εργασία αυτή αυαλύουται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τωυ περιληκυ8ικώυ υεοπλασμάτωυ και εκτ ιμάται η προσφορά της χειρουργικής οτηυ αυπμετ ώπισή τους . Από 1.1.1987 έως 31.12.1999, 102 ασ8ε υείς (47 άυδρες και 55 γυυαίκες, μέσης ηλικίας 61 ετώυ) με περιληκυ8ικά υεοπλάσματα αυτιμετωπίσδηκαυ χειρουργικά οτηυ κλιυυσ] μας. Εξήυτα έξι ασ8ευείς (64,7 %) επαωτιυ από υεοπλάσματα παγκρέατος και 13 (12,7 %) από υεοπλάσματα του φ ύματος του Vater. Από τους υπόλοιπους ασ8ευείς, 6 (5,8 %) ε υαιυ υεοπλάσματα του δωδεκαδακτ ύλου, 6 (5,8%) του τελικού χοληδόχου πόρου, ευώ σε 11 ασ8ευείς (10, SOιfJ), στους οποίους η ιστο πα80λογική εξέταση υπήρξε ατελής ή δευ έγωε, τα υεοπλάσματα όευ ταξωομή8ηκαυ. Η αυτιμετωπιοη τωυ ασ8ευώυ ήταυ αυάλογη της πά8ησής τους. Εκτελέσ8ηκαυ συυολικά 8 παγκρεαΤOδωδεKαδαKΤVλεΚΤOμές κατά Whipple, 20 παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομές κατά Longmire, 6 περιφερικές παγκρεατεκτομές, 6 τοπικές εκτομές του όγκο υ και 54 παρακαμπτήριες του όγκο υ επεμβάσε ις. Τέλος σε 6 περιπτώσεις έγιυε μόυο βΙΟΥία με βελόυη ή με λαπαροσκόπηση, ευώ σε 2 άλλες περιπτώσεις όευ έγωε επέμβαση. Η άμεση μετεγχειρηπκή 8υη τότrzτα τωυ ασ8ευώυ της σειράς αυτής ήταυ 6,5% και η επ ιβίωσή το υς κυμάυ8ηκε από 3 μήυες έως και πάυω από 11 έτη αυάλογα με το ε ίδος και τηυ ευτόπ ιση του όγκου. ΣυμπεραΊVεται, όπ ποικίλα υεοπλάσματα αυαπτύσσουται στα γύρω από το φύμα το υ Vater όργαυα και αυπμετωπίζουται, οτηυ πλειονότητά το υς, χειρουργι κά. Η επ ιβ ίωση τωυ ασ8ευώυ εξαρτάται ε υ8έως από το ε ίδος του όγκου, τηυ ευτώτ ιοη το υ, τηυ εγχε ίρηση και, κυρίως, από τα ιδιαίτερα ιστωταδολογικά χαρακτηριστικά του υεοπλάσματος.
94Φαιοί όγκοι γνάθου ως πρώϊμη εκδήλωση πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού.
O. Γαμβρός , A. Aηδονόπουλος , K. Σαπαλίδης , Γ. Γκουτζαμάνης , Γ. Kαραγιαννοπούλου
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Οι φαιοί όγκοι (ΦΟ) αποτελούν οστικές αλλοιώσεις που εμφανίζονται σπανίως σε πάσχοντες από πρωτοπα8ή υπερπαρα8υρεοειδισμό(ΠΥΠ). Οι ΦΟ είναι δυνατόν να αναπτυχ80ύν σε οποιοδήποτεοστούν, αλλά παρατηρούνται κατά κανόνα στην κάτω γνά80, αποτελούντες συχνά πρώϊμη εκδήλωση πΥπ. Στην ακτινογραφική τους απεικόνιση δίνουν περ ιοχές ανάμικτες από κ υστικές και συμπαγείς μάζες, ενώ μ ι κροσκοπ ικώς αποκαλύπτεται συνδυασμός οστεοβλαστικής και οστεοκλαστικής δραστηριότητας. Παρατηρείται αφ80νία γιγαντοκυττάρων, γεγονός που οδήγησε στην ονομασία τους ως γ ιγαντοκυτταρικών όγκων. Πρόκειται γ ιά αναστρέΥιμες οστικές αλλοιώσεις που συνή8ως υποχωρούν μετά την παρα8υρεοειδεκτομή.Από τον Ιανουάριο Ι 966 μέΧρι τον Δεκέμβριο2000, από την ίδια ομάδα χειρουργών , βρέ8ηκαν τρείς ασ8ενείς με φο. μεταξύ των 91 ασ8ενών που υποβλή8ηκαν σε παρα8υρεοειδεκτομή για πΥπ. Η παρουσίασή τους έχε ι σκοπό να καταστήσει γνωστούς τους ΦΟ που η εμφάνισή τους οδηγεί στη διάγνωση του πΥπ.
99H εμπειρία μας από την εγχειρητική θεραπεία του δευτεροπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού
I. Kεσίσογλου , O. Γαμβρός , A. Aηδονόπουλος , Γ. Γκουτζαμάνης , Φ. Kωδωνάς , Δ. Γρέκας
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Σκοπός της ερ γασ ίας είναι η ανάλυση των αποτ ελεσμά των της εγχε ιρ ητι κής 8εραπ είας σε ασ8 ενείς με δευ ΤεΡοπα8ή υΠεΡπαρα8υρ eo ειδισμό . Κατά τη χρονική περίοδο Ιανουαρίου 1973 - Ιουνίου 2000 χειρουργή8ηκαν59 ασ8ενείς για δeυτερoπα8 ή υΠεΡπαρα8υρεοειδισμό. Οι 35 ήταν άνδρες και οι 24 γυναίκες. Η ηλικία τους κυμάν8ηκε από 28 έως 68 χρόνια {μέση ηλικία 49 ,8J. Όλοι έπασχαν από τελ ι κό στάδιο ΧΝΑ και υποβάλλονταν σε περιοδική αιμοκά8αρση {5Ι/57] ή συνεΧή φΟΡτΖτή περιτοναϊκή κά8αρση {6/57] επ ί 2 έως 15 χρόνια . Δύο ασ8ενείς ε ίχαν αντιρροπούμενη ΧΝΑ. Ενδε ίξεις προς ε γχε ίρ ηση αποτέλεσαν οι οσταλγίες, κνησμός, επασβεστώσε ις μαλακών μορίων, μυ ϊκή αδυ ναμία, οστeoδυστροφία κ.α. Οι 44 ασ8ενείς υπέστησαν ολική παρα8υρεOειδeKΤOμή και αυτoμεrαμόσxευση, σε 3 έγ ινε τυπική υφολική παρα8υρεOειδeKΤOμή, σε 1Ο αφαιρέ8ηκαν τρεις παρα8υρeoειδείς αδένες και σε 2 λιγότεροι των τριών . Η ιστολογική εξέταση έδε ιξε υπερπλασία από 8εμέλια κύτταρα σε 56 ασ8 ενείς και αδένωμα σε 3. Αποτιυαα της πρώτης ε γχείρ ησης διαπ ιστώ8 η κε σε 11 ασ8ενείς λόγω επ ιμον ής {Ι/ΙΙ] ή υποτροπής {ΙΟ/ΙΙ] της υπερασβεστιαιμίας. Η επανεγχείρηση ήταν επ ιβεβλημέν η σε 9 από α υτο ύς οι οποίοι υποβλ ή8 ηκαν συνολικά σε 10 επανεγχε ιρ ήσε ις. Σε 6 έγινε συμπληρωματική αφαίρεση των υπόλοιπων παρα8υρeoειδών αδένων από τον τράχηλο {5/6] ή το μεσ08ωράκιο {Ι /6J. Σε 2 ασ8ενε ίς η επανε γχε ίρηση αποσκοπο ύσε στην αφα ίρεση τριών συνολικά υΠεΡάρι8μων παρα8υρeoειδών αδένων {3 επανεγχε ιρ ήσε ι ς] και σε έναν {Ι] αφαιρέ8ηκε υπό τοπική αναισ8ησία τμήμα υπερπλαστικού παρα8υρeoειδο ύς που εμφ υ τεύ8 ηκε στον αριστερό στερυοκλειόομαοτοειόη . Η μετεγχειρητική παρακολού8ηση των ασ8ενών κυμάν8ηκε από 8 μήνες μέΧρι περισσότερα από 1Ο χρόνια . Συμπερασματικά προκ ύπτει ότι α] στην κατηγορία αυτή των ασ8ενών επ ιβάλλεται η ολική παρα8υρeoειδεκτομή και αυ τoμεrαμόσxευση, β] παράλληλα επ ιβάλλεται η αφαίρεση τμημάτων του λιπώδους ιστού του τραχήλου και ανώΤεΡου μεαοδωρακιο» κα8ώς και των υπολειμμάτων του 8 ύμου για την αφαίρεση υΠεΡάρι8μων αδένων ή εμβρ υ ϊκών υπολειμμάτων παρα8υρeoειδικού ιστού .
105H επίδραση του βαθμού διεύρυνσης του αυλού των μακρών οστών στην αιμάτωση και την πώρωση κατά τις ενδομυελικές ηλώσεις.Πειραματική μελέτη επί κονίκλων.
A. Aηδονόπουλος , I. Mπισχινιώτης , I. Πουρνάρας , Γ. Kαπετάνος , Γ. Παπαδημητρίου
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Κατά την ενδομυελική ήλωση, πι8ανολογείται μερική καταστροφή της ενδοστικής κυκλοφορίας που οφείλεται στην εισαγωγή του ήλου και στη διεύρυνση του αυλού. Προκειμένου να μελετη8εί η επίδραση του βα8μού διεύρυνσης του αυλού επάνω στην αιμάτωση του οστού και στον ρυ8μό πώρωσης του κατάγματος, προγραμματίσ8ηκε η πειραματική αυτή μελέτη επί νεαρών ενήβων κουϊκλωυ, στο μηριαίο οστούν (μεσότητα) των οποίων διενεργούνταν εγκάρσια οστεοτομία. Απολουδούοε τυπική ενδομυελική ήλωση με βελόνες Kirschner, μετά διεύρυνση του οστικού αυλού. Η διεύρυνση ήταν ανάλογη της διαμέτρου των βελονών και γινόταν με κοινό τρυπάνι διαμέτρου 2,0, 3,2 και 4,5 mm. Κατά τη διενέργεια της ενδομυελικής ήλωσης, αφαιρούνταν ο οστικός πολφός του αυλού. Χρησιμοποιή8ηκαν 28 πειραματόζωα που χωρίστηκαν σε ομάδα μαρτύρων και τρεις ομάδες ελέγχου (εκάστη ομάδα n=7). Στην ομάδα των μαρτύρων διενεργούνταν απλή οστεοτομία στη μεσότητα του μηριαίου. Στην πρώτη ομάδα ελέγχου η ενδομυελική ήλωση του μηριαίου γινόταν με βελόνη Kirschner διαμέτρου 2,0 mm, στη δεύτερη 3,2mm και στην τρίτη 4,5mm. Μετά 4 εβδομάδες που σχηματιζόταν ο αρχικός πώρος , τα πειραματόζωα υποβάλλονταν σε λαπαροτομία και ενδοαορτική έγχυση μικροσφαιρών λευκωματίνης ραδιοσεσημασμένων με Tc99m, προκειμένου να μετρη8εί η αιμάτωση του μηριαίου οστού από την παγίδευση των μικροσφαιρών στις τρεις ζώνες ενδιαφέροντος (άνω, μέσο και κάτω τριτημόριο της διάφυσης) . Τα πειραματόζωα 8ανατώνονταν 2 min μετά την έγχυση των ραδιενεργών μικροσφαιρών και τα μηριαία παρασκευάζοντανπροκειμένου να μετρη8εί ο βα8μός κα8ήλωσης των μικροσφαιρών και, κατά συνέπεια, η αιμάτωση στο υπό μελέτη οστούν. Ο αρι8μός των κρούσεων ανά λεπτό και ανά γραμμάριο ιστού απεικόνιζαν την ποσότητα των παγιδευμένων μικροσφαιρών στο αγγειακό σύστημα του οστού και ήταν ευ8έως ανάλογος της αιμάτωσής του. Καταγράφηκανοι τιμές σπιν8ηρισμών και, συνεπώς, της αιματικής ροής στις τρεις ζώνες ενδιαφέροντος και ακολού8ησε η επεξεργασία και η στατιστική ανάλυση των δεδομένων, που αποκάλυΥε παράλληλη αυξημένη αιμάτωση στ ις ζώνες του οστού που υπήρχε μεγαλύτερη διεύρυνση του αυλού. Ιδιαίτερα στη διεύρυνση αυλού διαμέτρου 4,5 mm βρέ8ηκε αυξημένη αιματική ροή κατά 25%, με επακόλου8η αναμενόμενη καλύτερη και αποτελεσματικότερη πώρωση. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώ8ηκαν με ιστοπαδολογικη μελέτη του οστικού πώρου, μετά τη 8υσία των πειραματοζώων, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όσο μεγαλύτερη είναι η διεύρυνση του αυλού στις ενδομυελικές ηλώσεις, τόσο περισσότερο ευοδώνεται η πώρωση.
114H αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση και οι επιπτώσεις της σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς της MEΘ
Θ. Παπαζιώγας , A. Mπεκριδέλης , E. Aντωνιάδου , I. Γαλατιανός , K. Aτματζίδης , K. Kυπαρίσση , M. Στουγιάννη , Σ. Bασιλιάγκου , Σ. Σπάργια
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Η ευόο κο ιλ ια κη πίεση, η πίεση δηλαδή που ασκείται από τον όγκο και το περιετάμευο της περιτοναϊκής κοιλότητας στα ενδοκοιλιακά όργανα και στα όργανα του οπισ80περιτοναϊκού Χώρου , αποτελεί βασική παράμετρο της καλής λειτουργίας τους και υπό φυσιολογικές συν8ήκες είναι περίπου μηδενική (-2 έως Ο cm Η20}.Η πίεση αυτή όταν αυξη8εί, σε απόλυτες τιμές, πάνω από 17 cm Η20 οδηγεί σε έκπτωση της λειτουργίας όΧΙ μόνο των ενδοκοιλιακών , αλλά και άλλων ζωτικών οργάνων , όπως των πνευμόνων , της καρδίας των νεφρών και του εγκεφάλου , τα οποία τελικά και ανεπαρκούν. Το σύνδρομο αυτό της ανεπάρκειας πολλών οργάνων , το οποίο χαρακτηρίζεται και ως σύνδρομο κοιλιακο ύ διαμερίσματος, όταν αναπτυχ8εί 8έτε τ σε κίνδυνο τη ζωή των ασ8ενών. Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν να μελετήσει , σε βαρέως πάσχοντες χειρουργικούς ή πα80λογικο ύς ασ8ενείς της μονάδας εντατι κής 8εραπείας, την ευόοκο ιλ ιακη πίεση και τις επ ιπτώσε ις της , ιδιαίτερα σε τιμές> 20 cm Η20, στην πορεία της γενικής τους κατάστασης και στη 8νητότητα, Από τα αποτελέσματα συμπεραίνεται ότι α) η πλειονότητα των βαρέως πααωυτωυ ασ8ενών , χειρουργικών ή πα80λογικών , της μονάδας εντατικής 8εραπείας βαρύνονται κατά την ε ισαγωγή τους με υΥηλές τιμές ενδο κο ιλ ια κής πίεσης (10-20 cm Η20) β} ο ι ίδιοι ασ8ενε ίς, κατά τα διάρκεια της νοσηλείας τους , βαρύ νονται επ ίσης με υΥηλές τιμές Ε.π.(>20 cm Η20} σε σημαντικό ποσοστό (έως και 30%) και γ} οι υΥηλές αυ τές τιμές της ενδο κο ιλ ια κής πίεσης, συνδυασμένες και με την υποκείμενη πα80λογία των ασ8 ενών , επ ηρεάζουν σημαντικά τη 8νητότητα τους.
120H χρησιμοποίηση δύο διαφορετικών υλικών για την αποκατάσταση ελλειμμάτων των κοιλιακών τοιχωμάτων. Eμπειρία 3 ετών
I. Kεσίσογλου , O. Γαμβρός , H. Παπαβασιλείου , N. Δεληγιαννίδης , Γ. Γκουτζαμάνης
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι η σύγκριση των αποτελεσμάτων από τη χρησιμοποίηση δυο διαφορετικών υλικών για την αποκατάσταση μεγάλων ελλε ιμμάτων των κοιλιακών τοιχωμάτων . Σε χρον ικό διάστημα τριών ετών (Ιανουάριος 1996-Δεκέμβριος 1998) 41 ασθενείς υποβλήθηκαν σε χειρουργική αποκατάσταση διαφορετικής αιτίας ελλειμμάτων (μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες , κήλες κολοστομίας, λαπαροστομιές, τραυματικά ελλείμματα). Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με το προσθετικό υλ ικό που χρησιμοποιήθηκε. Στην πρώτη ομάδα (n=24J, που εφαρμόστηκε πλέγμα πολυπροπυλενίου , ο χρόνος νοσηλείας ήταν 7,8±9,2 και οι μετεγχειρητικές επ ιπλοκές εμφανίστηκαν σε ποσοστό 8,3% Στη δεύτερη ομάδα (n=17), που χρησιμοποιήθηκε εμβάλωμα από διογκωμένο πολυτετερφλουοροεθυλένιο (e-JYTFE) οχρόνος νοση λείας ήταν 10±4.8 ημέρες και οι επιπλοκές περιορίστηκαν σε ποσοστο 5,8%. Από τη σύγκριση προκύπτει υπεροχή του e-JYTFE προσθετικού υλικού .

Ενδιαφέρουσες περιπτώσεις
125Iατρογενής ρήξη της τραχηλικής μοίρας του οισοφάγου από εύκαμπτο ενδοσκόπιο. Παρουσίαση ασθενούς
Θ. Παπαζιώγας , A. Σούπαρης , B. Παπαζιώγας , I. Mακρής , K. Aτματζίδης , Θ. Παυλίδης
Πλήρες Κείμενο | Περίληψη
Περιγράφεται περίπτωση ιατρογενούς ρήξεως της τραχηλικής μοίρας του οισοφάγου σε γυναίκα ηλικίας 75 ετών κατά τη διάρκεια οισοφαγογογαστροσκόπησης με εύκαμπτο ενδοσκόπιο. Η διάγνωση εγιυε κατά τη διάρκεια της εξέτασης από την εμφάνιση οξέος άλγους στον τράχηλο καθώς και εκτεταμένου υποδορίου εμφυσήματος. Η ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο όπου διαπιστώθηκε επιμήκης ρήξη στο αριστερό χείλος της τραχηλικής μοίρας του οισοφάγου, μήκους 4 εκ. από το ύΥος του ανώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα και περιφερικότερα. Η ρήξη αποκαταστάθηκε με άμεση συρραφή σε δύο στρώματα και παροΧέτευση. Σήμερα, δύο χρόνια μετά την επέμβαση, η ασθενής έχει καλώς. Η κατάποση είναι ευχερής, παρά το γεγονός ότι ο ακτ ιυοκωηματογραφικός έλεγχος διέλευσης οκιαοτικοϋ από τον οισοφάγο αποδε ικνύει εξάλεΙΥη της KωηΤΙKότηrας του αριστερού απιοε ιδούς βόθρου και την παρουσία μικρού σε έκταση ωώδους δακτυλίου στην περιοχή της συρραφής. Συμπεραίνεται ότι η ρήξη του οισοφάγου στην τραχηλική μοίρα του οργάνου μπορεί να συμβεί όχι μόνο με το άκαμπτο αλλά και με το εύκαμπτο ενδοσκόπιο, γεγονός που θα πρέπει να έχει υπόΥη του ο κλινικός για να είναι σε θέση να αναγνωρίσει άμεσα την επ ιπλοκή και να την αποκαταστήσει.